Ik wil de wereld verbeteren.
Een poging daartoe was mijn oproep aan medebloggers om contact te zoeken met mensen waar je het vreselijk mee oneens bent.
Eerste reacties:
Ik doe niet mee. Ik verspil mijn energie daar niet aan.
Ik snap die keuze. Verstandig ook denk ik. Waar je je aandacht op richt groeit. Geen energie steken in irritaties.
Ook mensen die het mij afraden om wel te doen. Ook dat snap ik . Goed advies misschien.
En toch ga ik door.
Niet omdat ik me vreselijk laat opwinden. Ik blijf er kalm onder. Maar ik laat het niet rusten. Dat kan ik wel, maar ik kies er niet voor. Omdat ik het belangrijk vind. Omdat ik het belangrijk maak.
Belangrijk is namelijk dat wat je belangrijk maakt.
Mijn dochter ontdekte pas een grote waarheid. Ze was er een beetje van slag van.
“Ik kan inzoomen en uitzoomen”, zei ze:
“Als ik in zoom is álles belangrijk. Het kleinste puistje, te laat komen, huiswerk af. Als ik uit zoom wordt dat allemaal betrekkelijker. Er zijn belangrijker zaken in de wereld. Veel van mijn tijd op school wordt tijdverspilling. Als ik te ver uit zoom is niets meer belangrijk.”
Ze was haar houvast opeens kwijt. Ze moet zoeken naar het juiste zoom-niveau voor haar.
Op deze manier kies ik nu opnieuw mijn focus.
Niet” ‘wat is belangrijk’ (veel of weinig, afhankelijk van je zoom-niveau), maar: ‘wat máák ik belangrijk’.
Ik maak hierin keuzes. De dialoog zoeken met mensen waar ik het niet mee eens ben, is zo’n keuze.
Omdat ik vind dat het moet gebeuren. Er moet veel meer gebeuren, maar dit is waar ik mijn lens op richt. Op in zoom. Energie in steek.
Keuzes
Ik maak nóg een keuze. Ik blijf met mijn hoofd bezig. Dat kan ik goed. Ik doe het te veel. dat weet ik. Ik loop het risico contact met mijn lijf en gevoel te verliezen.
Maar dat wordt geen reden voor mij om helemaal uit mijn hoofd te stappen. Om helemaal een gevoelsmens te worden. Dat lijf en gevoel ga ik wel aandacht geven. Maar dat hoofd ga ik niet los laten. Daar ga ik mee werken.
Het zijn keuzes. Geen definitieve. Wel voor nu.
Hoofd én lijf. Relativeren én me druk maken.
Me druk maken omdat ik dat wil, niet omdat het me overkomt.
Jacob Jan Voerman 
mooi
Dank je wel! Je verwoord vaker wat mij ook bezig houdt!
en prachtige metafoor… of feitelijk letterlijke vertaalslag: in en uit zoomen…. en daar stoei ik ook mee – gevoelsmens met een hoofd 😉
Inzoomen en uitzoomen, die ga ik gebruiken! Dank!
Mooie metafoor: in- en uitzoomen… En dat bewust kunnen inzetten. Die hou ik er in!
Nadeel van inzoomen is ook vaak dat andere dingen tijdelijk buiten je gezichtsveld vallen. Vergeet niet de andere belangrijke dingen. Zoom regelmatig terug naar het nul-niveau.
Dialoog aangaan is goed. De vraag is of de personen waarmee je het echt niet eens bent op die dialoog zitten te wachten en er deel aan zullen nemen. Helaas dus afhankelijk van je ‘tegenstander’ voor het laten slagen van je voornemen.
Succes!
dank .
dat laatste ben ik nu aan het ontdekken 😉 nog geen enkele reactie op mijn verzoeken
Pingback: Het IS al goed | Jacob Jan Voerman
Pingback: Focus! (2) | Jacob Jan Voerman