Persoonlijke groei is:
Door krijgen dat je doel eigenlijk een middel is om een verderop gelegen doel te bereiken.
Je kunt geen kortere route kiezen die rechtstreeks naar dat verderop gelegen doel loopt.
Om de eenvoudige reden dat dat verderop gelegen doel nog niet bestaat.
Als je dacht dat dat kleinste Babushka poppetje er al die tijd al in zat heb je het mis. Elk poppetje verschijnt pas als je het grotere poppetje open maakt.
Er is geen kleinste poppetje. Er is geen ultiem doel.
Uiteindelijk blijkt het middel al die tijd het doel te zijn geweest. Maar dat weet je pas achteraf. Als je terug kijkt op je leven. Als je je doelen bereikt hebt.
Steeds als je je doel bereikt is het goed om te beseffen, dat het daar uiteindelijk niet om ging. Maar dan moet je dat allemaal weer vergeten. Want om je volgende doel te kunnen bereiken met je net doen alsof dat het ultieme doel is.
.
Jacob Jan Voerman 
Waarom zouden we ons zo voor de gek houden?
Ik zie het niet als “voor de gek houden”
Het is een kwestei van perspectief. Inzoomen en uitzoomen.
Als je te veel uit zoomt, te veel relativeert is uiteindelijk niets meer belangrijk.
in die uitgezoomde modus kom je dus nergens meer toe. Daarom moet je weer inzoomen op je volgende doel. Dat bedoel ik met “vergeten dat dat doel een middel is)
Pingback: Focus! (2) | Jacob Jan Voerman