De risico’s van contentmarketing voor adviseurs

Content is King.

Geef gratis je advies weg. Word gezien als expert.

Doe dit door op een pakkende manier te schrijven. Wervend, sleep je lezer mee.

Dat is de valkuil, want ….

intermezzo

Ik citeer uit mijn hoofd uit het boek “Op verhaal komen” van Wybe Veenbaas. Mooie man, ik volgde zijn cursussen over verhalen vertellen.

Een aantal adviseurs heeft een bedrijfsuitje op een oude schoener. Een van hen is geïnteresseerd in het oude zeilschip en de tuigage. Hij gaat in gesprek met de oude schipper die hem de geheimen van het zeilen vertelt. Hij laat zien hoe hij alles optuigt, en zegt dan tegen de adviseur: “En denk er aan: nooit overtuigen”

einde intermezzo

Adviseren is niet hetzelfde als overtuigen. Overtuigen is mensen uit hun kracht halen. Niet zo moeilijk als mensen zoekend zijn, en dus “tijdelijk’ uit balans.

Adviseren is mensen in hun kracht laten. Mensen de ruimte geven. Zodat ze zich zelf kunnen overtuigen.

Ziedaar het risico van contentmarketing in combinatie met wervende schrijftechnieken:

Je geeft adviezen op je blog. Je leert hoe je pakkend schrijft . . .  wervend  . . . overtuigend.

Voor je het weet zit je mensen te overtuigen in plaats van te adviseren. Mensen die zoekend zijn een duwtje geven.

En ik herhaal nog maar een keer: adviseren is niet overtuigen.

Goed advies is geen gebruiksaanwijzing. Het is geen lijstje met do’s en dont’s. Het is geen stappenplan.

Hoe moet het dan wel?

Ik weet het niet. Dit is geen advies. Dit is een kwartje dat viel toen ik mijn blog van gisteren over adviseren herlas.

Dat blog staat hier.

Ik weet nu waarom ik mijn adviezen in de ik vorm blijf schrijven. Niet wervend. Niet overtuigend. Maar gewoon het aanbieden van bouwstenen. Lego was ook leuker toen het nog niet op playmobiel leek.

Ik ga nu toch een keer “je” gebruiken, want ik wil graag dat je nog één keer klikt. Ik heb namelijk al een keer uitgelegd dat er verschil is tussen persoonlijk bloggen en écht persoonlijk bloggen. Dat staat hier.